Stopa dyskontowa zastosowana do oszacowanych przepływów pieniężnych powinna odzwierciedlać zwrot, jakiego zażądaliby inwestorzy, gdyby mieli wybrać projekt, który wygenerowałby przepływy pieniężne o kwotach, terminach i profilu ryzyka równoważnym do tych, które jednostka spodziewa się uzyskać z danego składnika aktywów. Sprawdź, jak zmienia się stopa dyskontowa, co to jest MSR 36 i jak wygląda sytuacja w testach na utratę wartości.
Stopa dyskontowa jest stosowana do obliczania aktualnej wartości aktywów. To koszt kapitału, który umożliwia przeliczenie stosunku przyszłej wartości do obecnej, która jest skutkiem zmiany wartości pieniądza. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości 36 jednostka powinna zastosować określone procedury, które zapewniają, że aktywa mają wartość nieprzekraczającą ich wartości odzyskiwanej. MSR 36 zaleca, aby kierownictwo przygotowało stopę dyskontową i przepływy pieniężne przed opodatkowaniem. Odzwierciedla to bieżącą ocenę rynkową zarówno jeżeli chodzi o wartość pieniądza w czasie, jak i specyficzne ryzyko dla składnika aktywów, dla którego szacunki przyszłych przepływów pieniężnych nie zostały skorygowane.
Stopa dyskontowa powinna odzwierciedlać założenia spójne z szacowanymi przyszłymi przepływami pieniężnymi. Przykładowo, nominalna stopa dyskontowa powinna być stosowana, jeśli przepływy pieniężne są szacowane w wartościach nominalnych, a nie realnych. Jak obliczyć stopę dyskontową? Wartość może być oszacowana na podstawie jednego z dwóch poniższych kryteriów:
Gdy stopa specyficzna dla danego składnika aktywów nie jest bezpośrednio dostępna na rynku (co zazwyczaj ma miejsce), jednostka w celu oszacowania powinna zastosować wartość zastępczą. Celem takiego działania jest uzyskanie oceny rynkowej, która odzwierciedla następujące czynniki:
Jednym z powszechnych rozwiązań jest określenie spójnej rynkowo stopy dyskontowej dla jednostki traktowanej jako całości, a następnie jej, by uwzględnić również czynniki specyficzne dla testowanego składnika aktywów lub ośrodka wypracowującego środki pieniężne (CGU). Można rozpocząć od WACC jednostki i skorygować stopy, co pozwala określić wpływ uczestnika rynku na konkretne ryzyko, związane z szacowanymi przepływami pieniężnymi składnika aktywów (z uwzględnieniem ryzyka kraju i ryzyka walutowego). Korektę można również przeprowadzić, by wykluczyć ryzyko, które nie jest istotne dla szacunkowych przepływów pieniężnych składnika aktywów.
Z MSR 36 wynika, że stopa dyskontowa jest niezależna od struktury kapitałowej jednostki. Odnosi się również do powszechnie sprawdzonego twierdzenia Modiglianiego-Millera dotyczącego WACC, zgodnie z którym wartość przedsiębiorstwa jest niezależna od dźwigni finansowej. Wartość rynkowa podmiotu lewarowanego jest równa wartości podmiotu nielewarowanego. Jeśli podmiot ma dynamiczną strukturę kapitałową, która zmieni się w przyszłości, to każda zmiana wagi długu i kapitału własnego zostanie całkowicie skompensowana przez zwrot z długu i kapitału własnego. Jeżeli stopa dyskontowa jest określona zgodnie z MSR 36 – utrata wartości aktywów jest możliwa do sprawdzenia w dokładniejszym stopniu.
Jak więc ma się stopa dyskonta a utrata wartości aktywów? Na podstawie prognoz można przewidzieć, że następuje trwała utrata wartości aktywów. Jeżeli zachodzi duże prawdopodobieństwo, że dany składnik aktywów w przyszłości nie przyniesie szacowanych korzyści ekonomicznych. W celu oszacowania utraty ważności można przeprowadzić testy zgodne z MSR 36 i MSR 28. W przypadku MSR 28 można dokonać ich w zakresie inwestycji we wspólnych projektach i w jednostkach stowarzyszonych. Test na utratę wartości aktywów MSR 36 dokonuje się w zakresie wartości firmy, która jest wynikiem konsolidacji, wartości prawnych i niematerialnych, udziałów oraz akcji. Jako firma z wieloletnim doświadczeniem możemy przeprowadzić odpowiednie działania również w Twojej firmie. Skontaktuj się z nami!